12 inch newton
Op 17 oktober 2015 ben ik begonnen met het maken van een 309mm f/5.85 telescoop spiegel in sterrenwacht Almere bij Jan van Gastel. Het doel is om een Newton teleskoop te bouwen die optisch goed moet gaan presteren met als hoofddoel maan/planeet fotografie. Zelf ben ik geïnteresseerd in de theorie achter het maken van een teleskoop spiegel van slijpen tot paraboliseren en de verschillende test methodes. Hieronder kunt u het bouwverslag volgen.
Het grof slijpen van de spiegel met korrel 80. Ik streef naar een sferometer waarde van een f/6 309mm.
Met een sferometer is de holling van de spiegel te meten. De meter geeft een waarde die overeenkomt met een bepaald brandpuntsafstand.
Het testen van de slijpruwheid met behulp van een loep.
Het warm maken van pek. Voor het maken van een tool voor het polijsten en paraboliseren gebruiken we een optisch pek patroon op tandartsgips. Deze tool zal later geperst moeten worden op de spiegel om de juiste vorm te krijgen.
De pektool voor het polijsten en paraboliseren van de telescoopspiegel. De tool ligt in lauw water zodat het pek beter geperst kan worden in de spiegel.
Het persen van de pektool op de telescoopspiegel. Na het persen van de tool kan er gepolijst worden met een mengsel van water en ceriumoxide.
Het testen van de spiegelrand met een focaulttest.
Het testen van de spiegel met een Ronchitest. Er word gekeken of de spiegel sferisch is.
Masker voor het meten met de Focaulttest opstelling. De spiegel word m.b.v dit masker op vijf zones in het radius of curvature (3616mm) van de spiegel gebracht. De vijf zones zullen ieder een verschillende waarde hebben bij een parabolische spiegel. Softwarematig is er een spiegelnauwkeurigheid te meten.
De juiste afmetingen kunnen berekend worden op de site http://web.telia.com/~u41105032/couder/zcalc.htm
Het paraboliseren verloopt vrij soepel. De spiegel corrigeert het snelst bij de rand (zone 4 en 5). Daarom zijn er bij de laatste sessies van het paraboliseren vooral op de middelste zones gewerkt. Bij de vierde meting laat ik het en ben tevreden met de focaulttest waarde.
De spiegel nog een keer gemeten maar dan met een interferometer (Jan van Gastel). Deze manier van testen is goed om als laatst te doen omdat je dan een betrouwbare gemiddelde meet waarde hebt van de spiegel. Deze methode meet niet aan het oppervlakte zoals bij de focaulttest maar aan het golffront. De uiteindelijke gegevens waar ik als amateur blij van word zijn de rms (root mean square) van 0.036 lambda is 1/27.7 lambda en een Strehlratio van 0.951. Dat wil zeggen dat 0.951x84%=79.9% van al het licht in de airydisk terecht komt bij een telescoop zonder obstructie. Dat is een goede kwaliteit spiegel i.c.m een glad oppervlak en geen afgevallen rand.